Etiket arşivi

Bir çığlık ki, geçenin zemheri karanlığını deldi geçti… Yıldızlar göklere tutunmayı bıraktı; yeryüzüne inci tanesi gibi saçıldı…. Gece ayaza büründü, uykular köhne odalara kaçtı; uğramadı göz kapaklarına… Acı bir sessizlik bürüdü sokağı; tıpkı bir kenti usulca kaplayan buğulu bir sis misali… Bu defa “küçük dev kadın” bağladı, elleri kolları… Sessizce eğilmişti kulağına yeryüzünün, giderken de devrim olsun dercesine… Ev sallandı, …

Devrim şehitlerinin nasıl anlatılması-anılması gerektiği konusunda bugüne dek çok şey yazdık, söyledik. Pratiğimizle de bunu yaşama geçirmeye çalıştık. Bu yazıda “nasıl anlatılmamalı” üzerinde duracağız. Esasında “nasıl anlatılmalı”, “nasıl anlatılmamalı”yı da kapsayan, ona yanıt veren bir içeriğe sahip. Dolayısıyla anma yazılarımız böyle bir nitelik taşıyor. Fakat görünen o ki, yine de başlı başına ele almak, dikkatleri o noktada yoğunlaştırmak gerekebiliyor. Alınteri …